-
1 къыпхыхун
I (къыпхеху) перех. гл. 1. прогнать что-л. сквозь что-л. (напр. гвоздь сквозь доску)/ Укъеуэурэ зыгуэрым зыгуэр къыпхыгъэкIын.Пхъэбгъум гъущI Iунэ къыпхыхун.2. прогнать кого-л. сквозь что-л. ( сюда)/ Къэпхуурэ къыкIуэцIрыгъэкIын.Мэзым къыпхыхун.ПщIэнтIэпс къыпхыхун см. пщIэнтIэпс.II (къыпхоху) неперех. гл. провалиться сквозь что-л., во что-л./ Зыгуэрым къыпхыкIыу къехуэхын, къыпхыщэтын.* ЩIэщIым къыпхыхун. -
2 пщIэнтIэпс
1. пот/ Фэм къыпхив псы, ткIуаткIуэ.ПщIэнтIэпсыр лъэщIын.2. переносное труд/ Гугъуехь, гуащIэдэкI.НэгъуэщIым и пщIэнтIэпскIэ псэуну.* ПщIэнтIэпс пщIэншэ хъуркъым. (погов.)ПщIэнтIэпс къекIуэн (къыхихун, къыпхивын) выступить - о поте.* ЦIыхухэм я напэм пщIэнтIэпсыр къекIуат. Къэб.ПщIэнтIэпсыр къыпхихун вспотеть.ПщIэнтIэпс къыпхыхун вогнать кого-л. в пот.{И} пщIэнтIэпс шхын 1) присвоить чей-л. труд, чьё-л. имущество. Iэджэми си пщIэнтIэпс яшхащ, дэтхэнэр къыубжэкIын. Къ. Хь. 2) быть у кого-л. на иждивении.ПщIэнтIэпсыр екъуэкIын (къежэхын, къехуэхын) обливаться потом.ПщIэнтIэпсыр къыпыжу в поте лица. ПщIэнтIэпсыр къыпыжу лэжьэн.ПщIэнтIэпсыр къытрикIутэн (къытрипхъэн) = пщIэнтIэпс къекIуэн.